Gratulacje ... i nie tylko

"Dzieci" 

Dorastają znienacka przez miłość, i potem tak nagle dorośli
trzymając się za ręce wędrują w wielkim tłumie-
(serca schwytane jak ptaki, profile wzrastają w półmrok).
Wiem, że w ich sercach bije tętno całej ludzkości.

Trzymając się za ręce usiedli cicho nad brzegiem.
Pień drzewa i ziemia w księżycu: niedoszeptany tli trójkąt.
Mgły nie dźwignęły się jeszcze. Serca dzieci wyrastają nad rzekę.
Czy zawsze tak będzie - pytam - gdy wstaną stad i pójdą?

Albo też jeszcze inaczej: kielich światła nachylony wśród roślin
odsłania w każdej z nich jakieś wcześniej nieznane dno.
Tego, co w was się zaczęło , czy potraficie nie popsuć,
czy będziecie zawsze oddzielać dobro i zło?

Karol Wojtyła - Jan Paweł II - Papież - poeta

Wiktorio, jestem bardzo dumna z Twego sukcesu - wyróżnienia w konkursie literackim .
Życzę Ci dalszych literackich sukcesów. 
To wiersz dla Ciebie oraz dla wszystkich moich Kochanych Blogerów!
PS. Nie zapomnijcie o Waszych "strasznych opowiadaniach".
Maria Lech