Piłka nożna

  W piłkę grano na polach (boiska nie istniały) długimi godzinami (nie było ograniczeń czasowych), z dowolną liczbą zawodników. Nie było żadnych zasad. Uderzenia pięścią, nogami, wyścigi - wszystko to było dobrze widziane. Całe miasteczka toczyły ze sobą walki: żonaci z kawalerami, mnisi i księża z parafianami...
  Przed 2500 lat Chińczycy wymyślili grę w piłkę, którą kopało się nogami i nazwali ją Tsu chu. ,,Tsu" oznaczało kopnięcie a ,,Chu" w piłkę wykonaną ze zwierzęcej skóry. Gra szybko przyjęła się w wojsku,  służyła tam do ćwiczeń. Wojownicy zastępowali piłkę głową nieprzyjaciela, co bardzo motywowało wojowników do walki.
  W 1314 roku król Anglii wydał zakaz gry w piłkę na ulicach Londynu. A w owym czasie grano w nią masowo. Drużyny składające się ze 100 zawodników uganiały się za piłką. Celem gry było zatrzymywanie piłki i to jak najdłużej. Wszystkie chwyty dozwolone: ,,pracowano" nogami, rękami, łokciami. Gonitwy i potyczki trwały długo. Jeśli nikt nie opatrywał rannych, bywali zadeptywani. Po każdym meczu chowano zmarłych.
  Kobiety rzadko grywały w piłkę aż do lat 20.XX w. W tym okresie z kolei ich stroje sportowe, wymachujące w powietrzu nogi i krótkie włosy wywoływały zgorszenie. Zabroniono im więc gry w piłkę! W roku 1991 zakaz cofnięto i kobieca piłka nożna znalazła się wśród dyscyplin olimpijskich. Damskie kluby piłkarskie liczą ponad 20 milionów zwolenniczek.
 
                                                                                                                             Sharko