Strony

piątek, 8 listopada 2013

"Nie pragnę wcale byś była wielka..."



" Ojczyzna to wielki zbiorowy obowiązek" napisał C. K. Norwid w XIX wieku, gdy Polski nie było na mapie. Pragnął w ten sposób zachęcić Polaków do walki o wolność. Dziś w XXI wieku słowa te mają inny wymiar. Żyjemy w wolnej i niepodległej Ojczyźnie, ale to nie zwalnia nas od poczucia obowiazku.
Nie mogę zapomnieć o dzisiejszym apelu z okazji  naszego Narodowego Święta Niepodległości., który przygotowały p. U. Knyż i p. K. Lech z uczniami klas VD i VIA .. Bardzo podobała mi się jego nowoczesna formuła, która pobudza do myślenia. Jestem. ciekawa Waszego zdania na ten temat. Napiszcie o swoim rozumieniu pojęcia "patriotyzmu". Poszukajcie odpowiedzi na pytania postawione na zakończenie apelu.
 Może zainspiruje Was piękna w swej prostocie środków wyrazu piosenka, którą zaśpiewała z niezwykłym wyczuciem nastroju Ola z VD. Chciałabym ocalić tę chwilę od zapomnienia . Maria Lech
 Poniżej treść utworu Jacka Wójtowicza " Moja litania".

Jaki jeszcze numer mi wytniesz
W którą ślepą skierujesz ulicę
Ile razy palce sobie przytnę
Nim się wreszcie klamki uchwycę
By otworzyć drzwi do twego serca
Które przeszło już tyle zawałów
Czy nikogo więcej nie obudzą
W twym imieniu oddane wystrzały

Nie pragnę wcale byś była wielka
Zbrojna po zęby od morza do morza
I nie chcę także by cię uważano
Za perłę świata i wybrankę Boga
Chcę tylko domu w twoich granicach
Bez lokatorów stukających w ściany
Gdy ktoś chce trochę głośniej zaśpiewać
O sprawach które wszyscy znamy

Jakim ludziom jeszcze pozwolisz
By twym mózgiem byli i sumieniem
Kto z przyjaciół pokaże mi blachy
Kładąc rękę na moim ramieniu
Czy twój język nadal pozostanie
Arcyszyfrem nie do rozwiązania
Czy naprawdę zaczęłaś odpowiadać
Na najprostsze zadane pytania

Nie pragnę wcale byś była wielka
Zbrojna po zęby od morza do morza
I nie chcę także by cię uważano
Za perłę świata i wybrankę Boga
Chcę tylko domu w twoich granicach
Bez lokatorów stukających w ściany
Gdy ktoś chce trochę głośniej zaśpiewać
O sprawach które wszyscy znamy

Ile razy swoją twarz ukryjesz
Za zasłoną flag i transparentów
Ile lat będziesz mi przypominać
Rozpędzony burzą wrak okrętu
Tą litanią się do ciebie modlę
Bardzo bliska jesteś i daleka
Ale jest coś takiego w tobie
Że pomimo wszystko wierzę czekam

Nie pragnę wcale byś była wielka
Zbrojna po zęby od morza do morza
I nie chcę także by cię uważano
Za perłę świata i wybrankę Boga
Chcę tylko domu w twoich granicach
Bez lokatorów stukających w ściany
Gdy ktoś chce trochę głośniej zaśpiewać
O sprawach które wszyscy znamy

Jaki jeszcze numer mi wytniesz
W którą ślepą skierujesz ulicę
Ile razy palce sobie przytnę
Nim się wreszcie klamki uchwycę
Jaki jeszcze numer mi wytniesz...

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz